سلام خدمت خوانندگان عزیز
این اوضاع قرنطینه ای یه خورده وقت زیاد آوردم و گفتم یه سری به وبلاگ قدیمیم بزنم.
خیلی خاک گرفته.
میخوام اگه بشه، بازم بنویسم. بازم مثل قدیم دست به کیبورد ببرم و بنویسم. از هرچه که دلم میخواد و دوست می دارم اینجا بنویسم.
خوبی وبلاگ اینه که میمونه اینا. مثل این شبکه اجتماعی ها نیست که از دستت بپره مطلبات.
رفته بودم توی شهر شب چهارشنبه سوری
انگار شهر شده بود میدون جنگ، ترقه و فشفشه و ...
یادمه قبلا این خبرا توی شهرمون نبود و شاید به زور یه صدایی میومد تو این شب.
اما الان متاسفانه این رسم توی شهر ما هم افتاده که شب چهارشنبه سوری بزنن بترکونن یه چیزی رو.
با رسم زیبای چهارشنبه سوری مخالف نیستم، اما با این کارایی که بعضا جوونا میکنن مشکل دارم، آخه دارن به سلامتی خودشون صدمه میزنن و آرامش بقیه رو به فنا میدن.
متاسفانه هم فهمیدم یکی تو شهرمون سوخته در همین شب.
خداکنه قبل از اینکه بهمون آسیبی برسه، بفهمیم.
بازم محرم آمد.
خدایا ازت ممنونیم که منت سرمان گذاشتی و مهلتمان دادی تا باز هم در محرم عزادار حسین(ع) شویم.
خدایا مهلتمان ده تا به عاشورا برسیم.
خدایا مهلتمان ده تا به اربعین برسیم.
خدایا توفیقمان ده گام برداشتن در مسیر نجف تا کربلا.
....
در آخر.
خدایا بیامرز هرآنکس از محبین حسین(ع) را که سالهای قبل بود ولی الان دیگر در میان ما نیست.
یه اصطلاحی بین مردم رایجه، وقتی کاری به نصفه برسه و از اون بگذره میگن کمر این کار دیگه شکسته.
کنایه از اینکه سختی کار گذشته و دیگه چیز زیادی ازش نمونده.
حالا با رسیدن ماه مبارک رمضان به ساعات پایانی روز 15ام میشه گفت دیگه کمر رمضان و روزه داری شکست. سختی کار تا به اینجا بود بیشتر، از این به بعد دیگه راحت تر میشه.
خدای نکرده منظورم توهین به ماه رمضان نیست. فقط به عنوان یه اصطلاح گفتم.
امیدوارم از این روزهایی که گذشت بهره کافی برده باشید و در ادامه هم هر چه بیشتر از رمضان بهره بگیرید.
در ادامه شب های پر از نور و برکت قدر رو داریم. دست خالی برگردیم، خیلی ضرر کردیم.
التماس دعا
سلام
روزهایی که گذشت، حوادثی در کشور رخ داد که باور کردنش برای خیلی ها سخت بود. روزهای تلخ و پر استرس.
منظورم عملیات تروریستی در حرم امام خمینی(ره) و همچنین مجلس شورای اسلامی است.
در کنار پیامدهای منفی که این عملیات های تروریستی برای مملکت ما داشت، اما یه چیزهای مثبتی هم داشت.
در ادامه مطلب واستون 20 تا دانستنی گذاشتم.
کوتاهه و جالب.
اما اینو بگم که نمیدونم تا چه حد واقعیت داره ها. راس و دروغش رو دیگه نمیدونم.
ماه رمضان هم آمد...
امروز هشتمین روز از ماه مبارک رمضانه.
یک هفته از رمضان گذشت و رفت و دیگر نخواهد آمد.
با خودم فکر می کنم که بعضی وقتها چه زود می گذرد. انگار همین دیروز بود که میگفتیم امروز روز اول رمضان هست و الان یک هفته ازش گذشت.
روزها می آیند و می روند و این عمر ماست که می گذرد.
رمضان، همیشه بوده و هست و خواهد بود.
امیدوارم در باقی مانده این ماه بتوانیم برای خودمان توشه ای کسب کنیم و دست خالی از این ماه بیرون نرویم.
داشتم می رفتم خونه.
یهو دوستم رو دیدم که مشغول بود و دور ماشینش می گشت. اولش فکر کردم چیزی گم کرده.
ازش پرسیدم: چیزی شده؟، کمکی از من ساخته است؟
به کاغذ تو دستش اشاره کرد و گفت: یه نفر واسم یادداشت گذاشته که حواسش نبوده و رو ماشینم یه خط انداخته، شماره اش رو نوشته و گفته برای جبران خسارت با این شماره تماس بگیرم؛ منم داشتم می گشتم ببینم کجا رو خط انداخته.
......................
این ماجرا واسم جالب بود. فقط یه چیز رو خوب فهمیدم. هنوز هم آدمهای درست و با وجدان پیدا میشن. همچون این بنده خدا که به خاطر یه خط کوچیک روی ماشین دوستم، یادداشت گذاشته بود. پس می شود گفت:
هنوز خوبی نمرده...
این قدیمیا رو دیدین؟! چه قدر مهمون نواز هستن و به مهمون احترام می گذارن؟
کافیه مهمونشون بشی تا بفهمی.
وقتی میشینی پاشون و میگی بابا چی کار داری به مهمون،مهمون خرج داره و همه اش دردسره و ... اینجوری جواب میدن، مهمون حبیب خداست. مهمون روزیش هم با خودش میاره.
خداییش راست هم میگن. ولی ما باور نداریم. یا ...
میدونید چرا؟
